апе́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Пакрыцца пер’ем (пра птушак).

2. перан. Стаць самастойным, сталым, забяспечаным.

|| незак. апе́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апе́рыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. апе́рыцца апе́рацца
Прошлы час
м. апе́рыўся апе́рыліся
ж. апе́рылася
н. апе́рылася
Дзеепрыслоўе
прош. час апе́рыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апе́рыцца сов., прям., перен. опери́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апе́рыцца, ‑рыцца; зак.

1. Пакрыцца, абрасці пер’ем, убрацца ў пер’е (пра птушак). Не аперыліся птушкі, Ды лятуць з гнязда ў служкі. Бічэль-Загнетава.

2. перан. Падужаць, пасталець (пра людзей). Пабыўшы з год на вольным паветры, Людміла паправілася, або, як жартуючы пра яе казалі, аперылася; паружавелі шчокі, сама яна падрасла, аформілася як дзяўчына. Гурскі. // Палепшыць, замацаваць сваё матэрыяльнае становішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апе́рвацца несов. оперя́ться; см. апе́рыцца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апе́рвацца, ‑аецца.

Незак. да аперыцца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паапе́рвацца, ‑аецца; зак.

Аперыцца — пра ўсіх, многіх. Птушаняты пааперваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опери́ться

1. (о птицах) апе́рыцца, убра́цца ў пер’е;

2. перен. пастале́ць, узмужне́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)