апе́рвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. апе́рваецца апе́рваюцца
Прошлы час
м. апе́рваўся апе́рваліся
ж. апе́рвалася
н. апе́рвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час апе́рваючыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апе́рвацца несов. оперя́ться; см. апе́рыцца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апе́рвацца, ‑аецца.

Незак. да аперыцца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апе́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Пакрыцца пер’ем (пра птушак).

2. перан. Стаць самастойным, сталым, забяспечаным.

|| незак. апе́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оперя́ться

1. (о птицах) апе́рвацца, убіра́цца ў пе́р’е;

2. перен. стале́ць, мужне́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)