аператы́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аператы́ўны |
аператы́ўная |
аператы́ўнае |
аператы́ўныя |
| Р. |
аператы́ўнага |
аператы́ўнай аператы́ўнае |
аператы́ўнага |
аператы́ўных |
| Д. |
аператы́ўнаму |
аператы́ўнай |
аператы́ўнаму |
аператы́ўным |
| В. |
аператы́ўны (неадуш.) аператы́ўнага (адуш.) |
аператы́ўную |
аператы́ўнае |
аператы́ўныя (неадуш.) аператы́ўных (адуш.) |
| Т. |
аператы́ўным |
аператы́ўнай аператы́ўнаю |
аператы́ўным |
аператы́ўнымі |
| М. |
аператы́ўным |
аператы́ўнай |
аператы́ўным |
аператы́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вае́нна-аператы́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вае́нна-аператы́ўны |
вае́нна-аператы́ўная |
вае́нна-аператы́ўнае |
вае́нна-аператы́ўныя |
| Р. |
вае́нна-аператы́ўнага |
вае́нна-аператы́ўнай вае́нна-аператы́ўнае |
вае́нна-аператы́ўнага |
вае́нна-аператы́ўных |
| Д. |
вае́нна-аператы́ўнаму |
вае́нна-аператы́ўнай |
вае́нна-аператы́ўнаму |
вае́нна-аператы́ўным |
| В. |
вае́нна-аператы́ўны (неадуш.) вае́нна-аператы́ўнага (адуш.) |
вае́нна-аператы́ўную |
вае́нна-аператы́ўнае |
вае́нна-аператы́ўныя (неадуш.) вае́нна-аператы́ўных (адуш.) |
| Т. |
вае́нна-аператы́ўным |
вае́нна-аператы́ўнай вае́нна-аператы́ўнаю |
вае́нна-аператы́ўным |
вае́нна-аператы́ўнымі |
| М. |
вае́нна-аператы́ўным |
вае́нна-аператы́ўнай |
вае́нна-аператы́ўным |
вае́нна-аператы́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пла́нава-аператы́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пла́нава-аператы́ўны |
пла́нава-аператы́ўная |
пла́нава-аператы́ўнае |
пла́нава-аператы́ўныя |
| Р. |
пла́нава-аператы́ўнага |
пла́нава-аператы́ўнай пла́нава-аператы́ўнае |
пла́нава-аператы́ўнага |
пла́нава-аператы́ўных |
| Д. |
пла́нава-аператы́ўнаму |
пла́нава-аператы́ўнай |
пла́нава-аператы́ўнаму |
пла́нава-аператы́ўным |
| В. |
пла́нава-аператы́ўны (неадуш.) пла́нава-аператы́ўнага (адуш.) |
пла́нава-аператы́ўную |
пла́нава-аператы́ўнае |
пла́нава-аператы́ўныя (неадуш.) пла́нава-аператы́ўных (адуш.) |
| Т. |
пла́нава-аператы́ўным |
пла́нава-аператы́ўнай пла́нава-аператы́ўнаю |
пла́нава-аператы́ўным |
пла́нава-аператы́ўнымі |
| М. |
пла́нава-аператы́ўным |
пла́нава-аператы́ўнай |
пла́нава-аператы́ўным |
пла́нава-аператы́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́шук, ‑у, м.
1. Аператыўныя дзеянні, звязаныя з выяўленнем і пошукамі злачынцаў; следства.
2. Уваходзіць у склад назваў некаторых следчых устаноў. Крымінальны вышук.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
до́піс, ‑у, м.
Паведамленне пра што‑н., заметкі, дасланыя ў газету ці часопіс. Юнкораўскія допісы. □ Пісаў .. [Заранік] у газету мала — паслаў два аператыўныя допісы і нарыс пра брыгаду Лясовіча. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ро́сшук, росшукі ’следчыя і аператыўныя дзеянні з мэтай выявіць злачынца, украдзеную маёмасць і да т. п.’ (ТСБМ). Калька з рус. розыск (< роз- + иска́ть = шука́ць) пры ад’ідэацыі польск. poszukiwania ’пошукі’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ро́сшук, ‑у, м., звычайна мн. (ро́сшукі, ‑аў).
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расшукваць — расшукаць.
2. Следчыя і аператыўныя дзеянні, якія маюць мэтай выявіць злачынца, украдзеную маёмасць і пад. У росшуках самы страшны і заўзяты быў .. [Кроер] са сваімі чаркесамі. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)