апафео́зны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апафео́зны апафео́зная апафео́знае апафео́зныя
Р. апафео́знага апафео́знай
апафео́знае		 апафео́знага апафео́зных
Д. апафео́знаму апафео́знай апафео́знаму апафео́зным
В. апафео́зны (неадуш.)
апафео́знага (адуш.)		 апафео́зную апафео́знае апафео́зныя (неадуш.)
апафео́зных (адуш.)
Т. апафео́зным апафео́знай
апафео́знаю		 апафео́зным апафео́знымі
М. апафео́зным апафео́знай апафео́зным апафео́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апафео́зны апофео́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апафео́з, -у, м.

1. Праслаўленне, узвелічэнне каго-, чаго-н. (кніжн.).

2. Урачыстая, заключная масавая сцэна некаторых тэатральных спектакляў (спец.).

|| прым. апафео́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апофео́зный апафео́зны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)