апа́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што.

1. Пашкодзіць скуру варам, гарачай парай.

А. рукі.

2. Абліць варам.

А. сечку.

|| незак. апа́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апа́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апа́ру апа́рым
2-я ас. апа́рыш апа́рыце
3-я ас. апа́рыць апа́раць
Прошлы час
м. апа́рыў апа́рылі
ж. апа́рыла
н. апа́рыла
Загадны лад
2-я ас. апа́р апа́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час апа́рыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

апа́рыць сов.

1. (повредить паром, кипятком) обже́чь, оже́чь, обвари́ть, ошпа́рить;

а. руку́ — обже́чь (ошпа́рить) ру́ку;

2. (обдать кипятком) обвари́ть, ошпа́рить;

а. фру́кты — ошпа́рить фру́кты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

1. Пашкодзіць скуру гарачай парай або кіпнем. Апарыць рукі.

2. Абліць кіпнем. Апарыць мякіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ошпа́рить сов. апа́рыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апа́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апа́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апарваць — апарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обвари́ть сов.

1. (обдать кипятком) абвары́ць, мног. паабва́рваць;

2. (залить кипятком) запа́рыць;

3. (обжечь, ошпарить) апа́рыць;

обвари́ть себе́ ру́ку апа́рыць сабе́ руку́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ашпа́рыць ’апарыць, абварыць парай ці варам’ (Яруш., Касп., Шат., Бяльк.), укр. ошпарити, рус. ошпарить. Да шпарыць ’абварваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

апа́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад апарыць.

2. у знач. прым. Які мае сляды пашкоджання парай або кіпнем. Апараныя рукі.

•••

(Выскачыць) як апараны — раптоўна, хутка (выскачыць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)