Verbum

анлайнавы слоўнік

апалі́ць, апалю́, апа́ліш, апа́ліць; апа́лены; зак., што.

1. Тое, што і абпаліць.

Маланка апаліла дрэва.

2. Нагрэць (палівам), зрабіць цёплым.

А. кватэру.

|| незак. апа́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. апа́льванне, -я, н. і апа́л, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апалі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

апалі́ць сов.

1. отопи́ть;

а. кватэ́ру — отопи́ть кварти́ру;

2. обже́чь;

а. цэ́глу — обже́чь кирпи́ч;

3. обу́глить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апалі́ць, апалю, апаліш, апаліць; зак., што.

Тое, што і абпаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обу́глить сов. асмалі́ць, мног. паасма́льваць, апалі́ць;

обу́глить столбы́ асмалі́ць (апалі́ць) слупы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отопи́ть сов. ацяплі́ць, апалі́ць, абагрэ́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апа́л¹, -у, м.

1. гл. апаліць.

2. Паліва (дровы, драўнінныя адходы, торф і пад.).

3. Апрацоўка гліняных вырабаў высокай тэмпературай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асмалі́цца, асмалю́ся, асма́лішся, асма́ліцца; зак.

Абгарэць крыху, апаліць сабе скуру, валасы, адзенне і пад.

А. каля агню.

|| незак. асма́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апа́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад апаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)