апаля́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што.

Зрабіць падобным на палякаў па мове, звычаях і пад., прымусіць засвоіць культуру паляка.

|| незак. апаля́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. апаля́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; незак. апаля́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. апаля́чанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апаля́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апаля́чу апаля́чым
2-я ас. апаля́чыш апаля́чыце
3-я ас. апаля́чыць апаля́чаць
Прошлы час
м. апаля́чыў апаля́чылі
ж. апаля́чыла
н. апаля́чыла
Загадны лад
2-я ас. апаля́ч апаля́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час апаля́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апаля́чыць сов. ополя́чить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апаля́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Прымусіць апалячыцца. [Люба:] І вы, дзядзька, далі сябе апалячыць?! Проста не хочацца верыць у гэта. Козел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ополя́чить сов. апаля́чыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апаля́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апалячыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паланізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Апалячыць (апалячваць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апаля́чанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апалячыць і стан паводле знач. дзеясл. апалячыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апаля́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апалячваць — апалячыць і стан паводле знач. дзеясл. апалячвацца — апалячыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)