апавясці́ць, -вяшчу́, -вясці́ш, -вясці́ць; -вясці́м, -весціце́, -вясця́ць; -ве́шчаны; зак., каго-што (афіц.).

Паведаміць аб чым-н., давесці да ведама каго-н.

А. усіх аб сходзе.

|| незак. апавяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. апавяшчэ́нне, -я, н.

|| прым. апавяшча́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апавясці́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апавяшчу́ апавясці́м
2-я ас. апавясці́ш апавесціце́
3-я ас. апавясці́ць апавясця́ць
Прошлы час
м. апавясці́ў апавясці́лі
ж. апавясці́ла
н. апавясці́ла
Загадны лад
2-я ас. апавясці́ апавясці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час апавясці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апавясці́ць сов.

1. (сообщить кому-л. о чём-л.) уве́домить, извести́ть; оповести́ть;

2. (торжественно объявить) возвести́ть; провозвести́ть; огласи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апавясці́ць, ‑вяшчу, ‑вясціш, ‑вясціць; ‑вясцім, ‑весціце; зак., каго-што, аб чым і з дадан.

Паведаміць аб чым‑н., давесці да ведама каго‑н. Апавясціць важную навіну. Апавясціць аб прыездзе. □ — Людзей трэба апавясціць! — нецярпліва прамовіла.. [Ганна]. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Апавясці́ць. Рус. оповести́ть, укр. оповісти́ти, балг. оповестя. Небясспрэчна сцвярджэнне аб запазычанні бел. апавясціць у пач. XX ст. з рус. (Гіст. мовы, 2, 142).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

за́гадзя, прысл.

Зараней, папярэдне.

Апавясціць з.

З. рыхтавацца да пасяўной.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спавясці́ць сов., см. апавясці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апавяшча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апавясціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апаве́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад апавясціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

возвести́ть сов. апавясці́ць, абвясці́ць; (сообщить) паве́даміць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)