анё́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. анё́р анё́ры
Р. анё́ра анё́раў
Д. анё́ру анё́рам
В. анё́р анё́ры
Т. анё́рам анё́рамі
М. анё́ры анё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

анёры, ‑аў; адз. анёр, ‑а, м.

У выразе: з усімі анёрамі (уст.) — з усім, што належыць, з усімі неабходнымі рэчамі; з усімі падрабязнасцямі.

[Ад фр. honneurs — фігуры (у картачнай гульні).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)