а́ншлюс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. а́ншлюс
Р. а́ншлюсу
Д. а́ншлюсу
В. а́ншлюс
Т. а́ншлюсам
М. а́ншлюсе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

а́ншлюс, -су м. а́ншлюс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́ншлюс а́ншлюс, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́ншлюс, ‑а, м.

Палітыка захопу Аўстрыі, якую праводзілі германскія імперыялістычныя колы пасля 1‑й сусветнай вайны.

[Ням. Anschluß — далучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)