антэ́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
антэ́на |
антэ́ны |
| Р. |
антэ́ны |
антэ́н |
| Д. |
антэ́не |
антэ́нам |
| В. |
антэ́ну |
антэ́ны |
| Т. |
антэ́най антэ́наю |
антэ́намі |
| М. |
антэ́не |
антэ́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ма́чта-антэ́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ма́чта-антэ́на |
ма́чты-антэ́ны |
| Р. |
ма́чты-антэ́ны |
ма́чтаў-антэ́н |
| Д. |
ма́чце-антэ́не |
ма́чтам-антэ́нам |
| В. |
ма́чту-антэ́ну |
ма́чты-антэ́ны |
| Т. |
ма́чтай-антэ́най ма́чтаю-антэ́наю |
ма́чтамі-антэ́намі |
| М. |
ма́чце-антэ́не |
ма́чтах-антэ́нах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
антэ́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да антэны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радыёма́чта, ‑ы, ДМ ‑чце, ж.
Апора, на якой падвешваюцца або ўмацоўваюцца на неабходнай вышыні антэны наземных радыёстанцый.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэлеві́зар, ‑а, м.
Радыётэхнічнае ўстройства для прыёму тэлевізійных перадач і іх гукавога суправаджэння. У кутку — тэлевізар, без чаго ў нашы часы проста жыць нельга. Скрыган. Над стрэхамі таксама правады, і ледзь не ўсюды антэны для тэлевізараў. Кулакоўскі.
[Ад грэч. tēle — далёка і лац. visio — бачанне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)