анты́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. анты́к анты́кі
Р. анты́ка анты́каў
Д. анты́ку анты́кам
В. анты́к анты́кі
Т. анты́кам анты́камі
М. анты́ку анты́ках

Іншыя варыянты: а́нтык.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

а́нтык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. а́нтык а́нтыкі
Р. а́нтыка а́нтыкаў
Д. а́нтыку а́нтыкам
В. а́нтык а́нтыкі
Т. а́нтыкам а́нтыкамі
М. а́нтыку а́нтыках

Іншыя варыянты: анты́к.

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

анты́к м., уст., разг. анти́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анти́к уст., разг. анты́к, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)