анты́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
анты́к |
анты́кі |
| Р. |
анты́ка |
анты́каў |
| Д. |
анты́ку |
анты́кам |
| В. |
анты́к |
анты́кі |
| Т. |
анты́кам |
анты́камі |
| М. |
анты́ку |
анты́ках |
Іншыя варыянты:
а́нтык.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
а́нтык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
а́нтык |
а́нтыкі |
| Р. |
а́нтыка |
а́нтыкаў |
| Д. |
а́нтыку |
а́нтыкам |
| В. |
а́нтык |
а́нтыкі |
| Т. |
а́нтыкам |
а́нтыкамі |
| М. |
а́нтыку |
а́нтыках |
Іншыя варыянты:
анты́к.
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
анты́к м., уст., разг. анти́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
анти́к уст., разг. анты́к, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)