антывае́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. антывае́нны антывае́нная антывае́ннае антывае́нныя
Р. антывае́ннага антывае́ннай
антывае́ннае		 антывае́ннага антывае́нных
Д. антывае́ннаму антывае́ннай антывае́ннаму антывае́нным
В. антывае́нны (неадуш.)
антывае́ннага (адуш.)		 антывае́нную антывае́ннае антывае́нныя (неадуш.)
антывае́нных (адуш.)
Т. антывае́нным антывае́ннай
антывае́ннаю		 антывае́нным антывае́ннымі
М. антывае́нным антывае́ннай антывае́нным антывае́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

антывае́нны антивое́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

антывае́нны, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны супраць вайны. Антываенная дэманстрацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антивое́нный антывае́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анты...,

Прыстаўка, якая ўжываецца для вырашэння процілегласці або варожасці чаму‑н., напрыклад: антываенны, антымастацкі, антырэлігійны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пацыфі́зм, ‑у, м.

Антываенны рух, звязаны з буржуазна-ліберальнай ідэалогіяй, прыхільнікі якога адмаўляюць усякія войны, як захопніцкія, так і вызваленчыя, рэвалюцыйныя.

[Ад лац. pacificus — міратворчы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)