Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
а́нты ист. а́нты, -таў мн.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
а́нты, ‑аў.
Назва ўсходнеславянскіх плямён 4–7 стст., якія жылі паміж Днястром і Дняпром.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чны |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чная |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чнае |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чныя |
| Р. |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чнага |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чнай
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чнае |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чнага |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чных |
| Д. |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чнаму |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чнай |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чнаму |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чным |
| В. |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чны (неадуш.)
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чнага (адуш.) |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чную |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чнае |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чныя (неадуш.)
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чных (адуш.) |
| Т. |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чным |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чнай
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чнаю |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чным |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чнымі |
| М. |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чным |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чнай |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чным |
а́нты-сацыя́л-дэмакраты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
анты...,
Прыстаўка, якая ўжываецца для вырашэння процілегласці або варожасці чаму‑н., напрыклад: антываенны, антымастацкі, антырэлігійны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
а́нт |
а́нты |
| Р. |
а́нта |
а́нтаў |
| Д. |
а́нту |
а́нтам |
| В. |
а́нта |
а́нтаў |
| Т. |
а́нтам |
а́нтамі |
| М. |
а́нце |
а́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Анты́хрыст ’супраціўнік Хрыста > бязбожнік > неміласэрны’; анціхрыст (Нас.), анчихрыст (Рам; Карскі 1, 363); ст.-бел. антихристъ (XVI ст. Гіст. мовы 1, 307). Ст.-рус. антихрьстъ, ст.-слав. антихрьстъ. Агульнаславянскае слова. У розных славянскіх мовах развіты пераносныя лаянкавыя адценні гэтага слова, амаль ва ўсіх народных славянскіх мовах сустракаюцца фанетычныя змены, напр., субстытуцыя ц/ч замест т, таму нельга катэгарычна сцвярджаць на аснове формы з анці‑ аб яе паходжанні праз рус. мову, а на анты‑ праз польск. Напэўна, тут пераход у народную мову з царкоўнай, у якой з ст.-грэч. Ἀντίχριστος (Шанскі, 1, А, 117).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)