Анто́наў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Анто́наў
Р. Анто́нава
Д. Анто́наву
В. Анто́наў
Т. Анто́навам
М. Анто́наве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

анто́наў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. анто́наў анто́нава анто́нава анто́навы
Р. анто́навага анто́навай
анто́навае		 анто́навага анто́навых
Д. анто́наваму анто́навай анто́наваму анто́навым
В. анто́наў (неадуш.)
анто́навага (адуш.)		 анто́наву анто́нава анто́навы (неадуш.)
анто́навых (адуш.)
Т. анто́навым анто́навай
анто́наваю		 анто́навым анто́навымі
М. анто́навым анто́навай анто́навым анто́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

анто́наў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. анто́наў анто́нава анто́нава анто́навы
Р. анто́навага анто́навай
анто́навае		 анто́навага анто́навых
Д. анто́наваму анто́навай анто́наваму анто́навым
В. анто́наў (неадуш.)
анто́навага (адуш.)		 анто́наву анто́нава анто́навы (неадуш.)
анто́навых (адуш.)
Т. анто́навым анто́навай
анто́наваю		 анто́навым анто́навымі
М. анто́навым анто́навай анто́навым анто́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

анто́наў: а. аго́нь мед., уст. анто́нов ого́нь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анто́наў, ‑нава.

У выразе: антонаў агонь гл. агонь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Анто́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Анто́н Анто́ны
Р. Анто́на Анто́наў
Д. Анто́ну Анто́нам
В. Анто́на Анто́наў
Т. Анто́нам Анто́намі
М. Анто́не Анто́нах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Анто́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Анто́ны
Р. Анто́наў
Д. Анто́нам
В. Анто́ны
Т. Анто́намі
М. Анто́нах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

анто́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. анто́н анто́ны
Р. анто́ну анто́наў
Д. анто́ну анто́нам
В. анто́н анто́ны
Т. анто́нам анто́намі
М. анто́не анто́нах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

анто́нов / анто́нов ого́нь мед., прост. анто́наў аго́нь, гангрэ́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пралы́сіць, ‑лышу, ‑лысіш, ‑лысіць; зак., што.

Ачысціць, пазбавіць покрыва ўчастак чаго‑н. Невядомы чалавек некалі пралысіў лапіну на кары і выразаў: «Тут пахаваны партызан Віктар Антонаў. 1943 год». Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)