анта́бус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. анта́бус
Р. анта́бусу
Д. анта́бусу
В. анта́бус
Т. анта́бусам
М. анта́бусе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

анта́бус, -су м., фарм. анта́бус

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анта́бус фарм. анта́бус, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анта́бус, ‑у, м.

Прэпарат для лячэння алкагалізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)