анкеро́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
анкеро́к |
анкеркі́ |
| Р. |
анкерка́ |
анкерко́ў |
| Д. |
анкерку́ |
анкерка́м |
| В. |
анкеро́к |
анкеркі́ |
| Т. |
анкерко́м |
анкерка́мі |
| М. |
анкерку́ |
анкерка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
анкеро́к, -рка́ м., мор. анкеро́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
анкеро́к мор. анкеро́к, -рка́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)