анекдо́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
анекдо́т |
анекдо́ты |
| Р. |
анекдо́та |
анекдо́таў |
| Д. |
анекдо́ту |
анекдо́там |
| В. |
анекдо́т |
анекдо́ты |
| Т. |
анекдо́там |
анекдо́тамі |
| М. |
анекдо́це |
анекдо́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
анекдо́т, -а, М -до́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Кароткае забаўнае, смешнае апавяданне з нечаканай развязкай.
2. перан. Незвычайнае смешнае здарэнне (разм.).
Са мною здарыўся а.
|| прым. анекдаты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
анекдо́т анекдо́т, -та м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
анекдо́т ж. анекдо́т;
◊ хадзя́чы а. — ходя́чий анекдо́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
анекдо́т, ‑а, М ‑доце, м.
1. Кароткае апавяданне пра смешнае або незвычайнае здарэнне. Наконт тытулавання па бацьку.. [Іван Мацвеевіч] зараз жа расказаў гаспадыні пікантны анекдот. Бядуля. Праўда, пра.. некаторыя арыгінальныя погляды [Понтуса] хадзілі анекдоты. Карпаў.
2. Разм. Незвычайнае смехатворнае здарэнне.
[Ад грэч. anekdotos — нявыдадзены.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
анекдаты́чны, -ая, -ае.
1. гл. анекдот.
2. Падобны на анекдот, малапраўдзівы.
А. выпадак.
|| наз. анекдаты́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
по́шлы, -ая, -ае.
Нізкі ў маральных адносінах, безгустоўна-грубы.
П. анекдот.
|| наз. по́шласць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
барада́ты, -ая, -ае.
1. Які аброс барадой (у 2 знач.).
Б. дзед.
2. Даўні, здаўна вядомы (разм.).
Б. анекдот.
Барадатая показка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скаро́мны прям., перен. скоро́мный;
с. дзень — скоро́мный день;
~ная е́жа — скоро́мная пи́ща;
с. анекдо́т — скоро́мный анекдо́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
са́льны, -ая, -ае.
1. гл. сала.
2. Які стаў тлустым, блішчастым ад сала, забруджаны салам.
Сальная барада.
3. перан. Непрыстойны, грубы, цынічны.
С. анекдот.
|| наз. са́льнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)