андраге́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
андраге́н |
андраге́ны |
| Р. |
андраге́ну |
андраге́наў |
| Д. |
андраге́ну |
андраге́нам |
| В. |
андраге́н |
андраге́ны |
| Т. |
андраге́нам |
андраге́намі |
| М. |
андраге́не |
андраге́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
андраге́н, -ну м., физиол. андроге́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
андроге́н физиол. андраге́н, -ну м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)