ангі́на, -ы, ж.

Запаленне слізістай абалонкі зева, міндалін.

|| прым. ангі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ангі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ангі́на
Р. ангі́ны
Д. ангі́не
В. ангі́ну
Т. ангі́най
ангі́наю
М. ангі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ангі́на ж., мед. анги́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ангі́на, ‑ы, ж.

Запаленне слізістай абалонкі зева, асабліва міндалепадобных залоз.

[Лац. angina.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анги́на мед. ангі́на, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флегмано́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд флегмоны, нагадвае флегмону. Флегманозная ангіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрэптако́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стрэптакока, з’яўляецца стрэптакокам. Стрэптакокавая культура. // Які выклікаецца стрэптакокам. Стрэптакокавая ангіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фалікуля́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да фалікула. Фалікулярныя клеткі. Фалікулярны гармон.

2. Які ўтвараецца ў сувязі са зменамі ў фалікулах. Фалікулярная ангіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распаце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць потным, спацець. [Бацька:] — У цябе часта бывае ангіна? [Віка:] — Не часта, але бывае. Мы працавалі на ферме. Я распацела і напілася вады. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Му́лле, му́льля ’шышкі на целе, скулы, якія перашкаджаюць спаць’, ’ангіна’ (Нас., Грыг.). Да му́ліць (гл.). Аб суфіксе ‑ьje гл. Сцяцко, Афікс. наз., 46.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)