анго́б
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
анго́б |
анго́бы |
| Р. |
анго́бу |
анго́баў |
| Д. |
анго́бу |
анго́бам |
| В. |
анго́б |
анго́бы |
| Т. |
анго́бам |
анго́бамі |
| М. |
анго́бе |
анго́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
анго́б, -бу м., спец. анго́б
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
анго́б спец. анго́б, -ба м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)