анафары́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. анафары́чны анафары́чная анафары́чнае анафары́чныя
Р. анафары́чнага анафары́чнай
анафары́чнае		 анафары́чнага анафары́чных
Д. анафары́чнаму анафары́чнай анафары́чнаму анафары́чным
В. анафары́чны (неадуш.)
анафары́чнага (адуш.)		 анафары́чную анафары́чнае анафары́чныя (неадуш.)
анафары́чных (адуш.)
Т. анафары́чным анафары́чнай
анафары́чнаю		 анафары́чным анафары́чнымі
М. анафары́чным анафары́чнай анафары́чным анафары́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

анафары́чны лит. анафори́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анафары́чны, ‑ая, ‑ае.

Які звязаны з анафарай, мае ў сабе анафару. Анафарычныя радкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анафори́ческий анафары́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)