анатамі́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. анатамі́чка анатамі́чкі
Р. анатамі́чкі анатамі́чак
Д. анатамі́чцы анатамі́чкам
В. анатамі́чку анатамі́чкі
Т. анатамі́чкай
анатамі́чкаю		 анатамі́чкамі
М. анатамі́чцы анатамі́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

анатамі́чка ж., разг. анатоми́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анатамі́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Спецыяльна абсталяванае памяшканне пры навучальнай установе для ўскрыцця трупаў; анатамічны тэатр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анатоми́чка прост. анатамі́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анатамі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да анатоміі. Анатамічны атлас.

2. Які мае дачыненне да анатаміравання.

•••

Анатамічны тэатр гл. анатамічка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)