анархі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. анархі́стка анархі́сткі
Р. анархі́сткі анархі́стак
Д. анархі́стцы анархі́сткам
В. анархі́стку анархі́стак
Т. анархі́сткай
анархі́сткаю		 анархі́сткамі
М. анархі́стцы анархі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

анархі́стка ж. анархи́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анархі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да анархіст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анархі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Прыхільнік анархізму; член анархічнай арганізацыі.

|| ж. анархі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. анархі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анархи́стка анархі́стка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)