анарты́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. анарты́т
Р. анарты́ту
Д. анарты́ту
В. анарты́т
Т. анарты́там
М. анарты́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

анарты́т, -ту м., мин. анорти́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анорти́т мин. анарты́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)