аміяка́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аміяка́т |
аміяка́ты |
| Р. |
аміяка́ту |
аміяка́таў |
| Д. |
аміяка́ту |
аміяка́там |
| В. |
аміяка́т |
аміяка́ты |
| Т. |
аміяка́там |
аміяка́тамі |
| М. |
аміяка́це |
аміяка́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аміяка́т, -ту м., хим. аммиака́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аммиака́т хим. аміяка́т, -ту м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)