амі́чны гл. ом.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

амі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амі́чны амі́чная амі́чнае амі́чныя
Р. амі́чнага амі́чнай
амі́чнае		 амі́чнага амі́чных
Д. амі́чнаму амі́чнай амі́чнаму амі́чным
В. амі́чны (неадуш.)
амі́чнага (адуш.)		 амі́чную амі́чнае амі́чныя (неадуш.)
амі́чных (адуш.)
Т. амі́чным амі́чнай
амі́чнаю		 амі́чным амі́чнымі
М. амі́чным амі́чнай амі́чным амі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

амі́чны физ. оми́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

амі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які вылічаецца ў омах. Амічнае супраціўленне правадніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ом, -а, м.

Адзінка электрычнага супраціўлення.

|| прым. амі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оми́ческий физ. амі́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)