назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| амуні́цыі | |
| амуні́цыі | |
| амуні́цыю | |
| амуні́цыяй амуні́цыяю |
|
| амуні́цыі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| амуні́цыі | |
| амуні́цыі | |
| амуні́цыю | |
| амуні́цыяй амуні́цыяю |
|
| амуні́цыі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. Паходны рыштунак байца (акрамя зброі і адзення).
2. Больш шырока: адзенне і прылады.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Рыштунак байца, акрамя зброі і адзення.
•••
[Ад фр. amunitionner — забяспечваць рыштункам.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
экіпіро́ўка, -і,
1. Працэс забяспечвання каго-, чаго
2. Абмундзіраванне,
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
амуни́ция
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
даспе́хі, -аў,
1. Баявое ўзбраенне,
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́кладка, -і,
1.
2. звычайна
3. Паходная
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Размуні́чыць ’разабраць, папсаваць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)