а́мбра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. а́мбра
Р. а́мбры
Д. а́мбры
В. а́мбру
Т. а́мбрай
а́мбраю
М. а́мбры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

а́мбра ж. а́мбра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́мбра а́мбра, -ры ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́мбра, ‑ы, ж.

Рэчыва. падобнае на воск, якое выдзяляецца кашалотамі; выкарыстоўваецца ў парфумерыі. // Уст. Духі.

[Фр. ambre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)