амафо́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
амафо́р |
амафо́ры |
| Р. |
амафо́ра |
амафо́раў |
| Д. |
амафо́ру |
амафо́рам |
| В. |
амафо́р |
амафо́ры |
| Т. |
амафо́рам |
амафо́рамі |
| М. |
амафо́ры |
амафо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
амафо́р м., церк. омофо́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
омофо́р церк. амафо́р, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)