амані́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амані́тны амані́тная амані́тнае амані́тныя
Р. амані́тнага амані́тнай
амані́тнае		 амані́тнага амані́тных
Д. амані́тнаму амані́тнай амані́тнаму амані́тным
В. амані́тны (неадуш.)
амані́тнага (адуш.)		 амані́тную амані́тнае амані́тныя (неадуш.)
амані́тных (адуш.)
Т. амані́тным амані́тнай
амані́тнаю		 амані́тным амані́тнымі
М. амані́тным амані́тнай амані́тным амані́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

амані́тны хим., палеонт. аммони́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аммони́тный хим., палеонт. амані́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)