аляскі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аляскі́т
Р. аляскі́ту
Д. аляскі́ту
В. аляскі́т
Т. аляскі́там
М. аляскі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аляскі́т, -ту м., мин. аляски́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аляски́т мин. аляскі́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)