алюце́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. алюце́ю алюце́ем
2-я ас. алюце́еш алюце́еце
3-я ас. алюце́е алюце́юць
Прошлы час
м. алюце́ў алюце́лі
ж. алюце́ла
н. алюце́ла
Загадны лад
2-я ас. алюце́й алюце́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час алюце́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)