алю́вій

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. алю́вій
Р. алю́вію
Д. алю́вію
В. алю́вій
Т. алю́віем
М. алю́віі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

алю́вій, -вію м., геол. аллю́вий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алю́вій, ‑ю, м.

Адклады, якія ўтварыліся з рачных наносаў.

[Лац. alluvio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аллю́вий геол. алю́вій, -вію м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)