алья́нс, -у, м. (кніжн.).

Саюз, аб’яднанне на аснове дагаворных абавязацельстваў.

Міжнародны кааператыўны а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алья́нс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. алья́нс алья́нсы
Р. алья́нсу алья́нсаў
Д. алья́нсу алья́нсам
В. алья́нс алья́нсы
Т. алья́нсам алья́нсамі
М. алья́нсе алья́нсах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

алья́нс, -су м. алья́нс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алья́нс алья́нс, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алья́нс, ‑у, м.

Саюз, арганізаваны на аснове дагаворных абавязацельстваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)