альхо́вы гл. вольха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

альхо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. альхо́вы альхо́вая альхо́вае альхо́выя
Р. альхо́вага альхо́вай
альхо́вае		 альхо́вага альхо́вых
Д. альхо́ваму альхо́вай альхо́ваму альхо́вым
В. альхо́вы (неадуш.)
альхо́вага (адуш.)		 альхо́вую альхо́вае альхо́выя (неадуш.)
альхо́вых (адуш.)
Т. альхо́вым альхо́вай
альхо́ваю		 альхо́вым альхо́вымі
М. альхо́вым альхо́вай альхо́вым альхо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

альхо́вы ольхо́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

альхо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да вольхі. Альховыя дровы. Альховы ліст. // Зроблены з вольхі. Альховыя начоўкі. □ Хоць альховы, абы новы. Прымаўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́льха, -і, ДМ -льсе, мн. -і, -аў, ж.

Лісцевае дрэва сямейства бярозавых, якое расце ў сырых месцах.

|| прым. альхо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яло́ва-альхо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. яло́ва-альхо́вы яло́ва-альхо́вая яло́ва-альхо́вае яло́ва-альхо́выя
Р. яло́ва-альхо́вага яло́ва-альхо́вай
яло́ва-альхо́вае		 яло́ва-альхо́вага яло́ва-альхо́вых
Д. яло́ва-альхо́ваму яло́ва-альхо́вай яло́ва-альхо́ваму яло́ва-альхо́вым
В. яло́ва-альхо́вы (неадуш.)
яло́ва-альхо́вага (адуш.)		 яло́ва-альхо́вую яло́ва-альхо́вае яло́ва-альхо́выя (неадуш.)
яло́ва-альхо́вых (адуш.)
Т. яло́ва-альхо́вым яло́ва-альхо́вай
яло́ва-альхо́ваю		 яло́ва-альхо́вым яло́ва-альхо́вымі
М. яло́ва-альхо́вым яло́ва-альхо́вай яло́ва-альхо́вым яло́ва-альхо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ольхо́вый альхо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

але́шнік, -у, м.

1. Зараснік альхі, альховы лес.

2. Альховыя дровы; будаўнічы матэрыял з вольхі і пад.

Воз алешніку.

|| прым. але́шнікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

але́шкавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і альховы, алешнікавы. [Воўк] паволі пасунуў праз алешкавы параснік, што ля ракі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

але́шнік, ‑у, м., зб.

1. Альховы лес, зараснік альховых кустоў. За полем пачынаўся гай з густога алешніку і бярэзніку. Якімовіч. Густы алешнік і месцамі лаза зялёнай сцяной аплялі азёрныя берагі з усіх бакоў. Галавач.

2. Альховыя дровы, будаўнічы матэрыял з вольхі і пад. Воз алешніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)