альпака́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. альпака́ альпака́
Р. альпака́ альпака́
Д. альпака́ альпака́
В. альпака́ альпака́
Т. альпака́ альпака́
М. альпака́ альпака́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

альпака́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. альпака́ альпака́
Р. альпака́ альпака́
Д. альпака́ альпака́
В. альпака́ альпака́
Т. альпака́ альпака́
М. альпака́ альпака́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

альпака́ I нескл., ср., зоол., текст. альпака́

альпака́ II нескл., ср., тех. альпака́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

альпака́​II техн. альпака́ нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

альпака́​I зоол., текст. альпака́ нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

альпака́, нескл., н.

1. Свойская бязрогая млекакормячая жывёліна роду ламаў сямейства вярблюдавых, якую разводзяць у высакагорнай зоне Пэру і Балівіі. // Поўсць гэтай жывёліны.

2. Высокагатунковая тканіна, зробленая з поўсці альпака.

[Амерыканскае alpaka або alpaqa.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)