алько́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. алько́ўны алько́ўная алько́ўнае алько́ўныя
Р. алько́ўнага алько́ўнай
алько́ўнае		 алько́ўнага алько́ўных
Д. алько́ўнаму алько́ўнай алько́ўнаму алько́ўным
В. алько́ўны (неадуш.)
алько́ўнага (адуш.)		 алько́ўную алько́ўнае алько́ўныя (неадуш.)
алько́ўных (адуш.)
Т. алько́ўным алько́ўнай
алько́ўнаю		 алько́ўным алько́ўнымі
М. алько́ўным алько́ўнай алько́ўным алько́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

алько́ўны алько́вный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алько́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з альковам, прызначаны для алькова. Алькоўная фіранка.

2. перан. Амурны, залётны, рамантычны. Алькоўныя сакрэты, тайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алько́ў, -ко́ва, мн. -ко́вы, -ко́ваў, м.

Ніша ў сцяне для ложка.

|| прым. алько́ўны, -ая, -ае.

Алькоўная фіранка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алько́вный алько́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)