алуні́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. алуні́т
Р. алуні́ту
Д. алуні́ту
В. алуні́т
Т. алуні́там
М. алуні́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

алуні́т, -ту м., мин. алуни́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алуни́т мин. алуні́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)