алжы́рцы, -аў, адз. -рац, -рца, м.

Насельніцтва Алжыра.

|| ж. алжы́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. алжы́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алжы́рцы, ‑аў; адз. алжырац, ‑рца, м.; алжырка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн.; алжырцы, ‑рак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Алжыра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алжы́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. алжы́рка алжы́ркі
Р. алжы́ркі алжы́рак
Д. алжы́рцы алжы́ркам
В. алжы́рку алжы́рак
Т. алжы́ркай
алжы́ркаю		 алжы́ркамі
М. алжы́рцы алжы́рках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

алжы́рац,

гл. алжырцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алжы́рка,

гл. алжырцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алжы́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. алжы́рац алжы́рцы
Р. алжы́рца алжы́рцаў
Д. алжы́рцу алжы́рцам
В. алжы́рца алжы́рцаў
Т. алжы́рцам алжы́рцамі
М. алжы́рцу алжы́рцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)