Алжы́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Алжы́р
Р. Алжы́ра
Д. Алжы́ру
В. Алжы́р
Т. Алжы́рам
М. Алжы́ры

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

алжы́рцы, -аў, адз. -рац, -рца, м.

Насельніцтва Алжыра.

|| ж. алжы́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. алжы́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алжы́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да алжырцаў, Алжыра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алжы́рцы, ‑аў; адз. алжырац, ‑рца, м.; алжырка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн.; алжырцы, ‑рак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Алжыра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)