Алжы́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Алжы́р
Р. Алжы́ра
Д. Алжы́ру
В. Алжы́р
Т. Алжы́рам
М. Алжы́ры

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бербе́ры, ‑аў; адз. бербер, ‑а, м.; берберка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. берберкі, ‑рак; ж.

Група народаў, якія насяляюць галоўным чынам краіны Паўночнай Афрыкі (Марока, Алжыр, Туніс і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Алжи́р Алжы́р, -ра м.;

Алжи́рская Наро́дная Демократи́ческая Респу́блика Алжы́рская Наро́дная Дэмакраты́чная Рэспу́бліка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)