але́істы, -ая, -ае.

Які ўтрымлівае ў сабе многа алею, тлусты.

А. сланечнік.

|| наз. але́істасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

але́істы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. але́істы але́істая але́істае але́істыя
Р. але́істага але́істай
але́істае		 але́істага але́істых
Д. але́істаму але́істай але́істаму але́істым
В. але́істы (неадуш.)
але́істага (адуш.)		 але́істую але́істае але́істыя (неадуш.)
але́істых (адуш.)
Т. але́істым але́істай
але́істаю		 але́істым але́істымі
М. але́істым але́істай але́істым але́істых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

але́істы масляни́стый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

але́істы, ‑ая, ‑ае.

1. Які ўтрымлівае ў сабе алей, мае прымесь алею. // Які мае некаторыя якасці алею; падобны на алей. Алеістая вадкасць.

2. Блішчасты, глянцавы, як бы пакрыты алеем. Алеісты ліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

масляни́стый масляні́сты, маслі́сты; але́істы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)