алефі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. алефі́н алефі́ны
Р. алефі́ну алефі́наў
Д. алефі́ну алефі́нам
В. алефі́н алефі́ны
Т. алефі́нам алефі́намі
М. алефі́не алефі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

олефи́ны мн., хим. алефі́ны, -наў;

олефи́н ед. алефі́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)