але́ніха, -і, мн. -і, -ніх, ж.

Самка аленя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

але́ніха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. але́ніха але́ніхі
Р. але́ніхі але́ніх
Д. але́нісе але́ніхам
В. але́ніху але́ніх
Т. але́ніхай
але́ніхаю		 але́ніхамі
М. але́нісе але́ніхах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

але́ніха ж. олену́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

олену́ха але́ніха, -хі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)