аленябы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аленябы́к |
аленебыкі́ |
| Р. |
аленебыка́ |
аленебыко́ў |
| Д. |
аленебыку́ |
аленебыка́м |
| В. |
аленебыка́ |
аленебыко́ў |
| Т. |
аленебыко́м |
аленебыка́мі |
| М. |
аленебыку́ |
аленебыка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аленябы́к, -небыка́ м., зоол. оленебы́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аленябы́к, ‑небыка, м.
Жвачная жывёліна атрада парнакапытных з доўгімі спіральна закручанымі рагамі, якая водзіцца ў Цэнтральнай і Паўднёвай Афрыцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
оленебы́к зоол. аленябы́к, род. аленебыка́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)