але́ньчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
але́ньчык |
але́ньчыкі |
| Р. |
але́ньчыка |
але́ньчыкаў |
| Д. |
але́ньчыку |
але́ньчыкам |
| В. |
але́ньчыка |
але́ньчыкаў |
| Т. |
але́ньчыкам |
але́ньчыкамі |
| М. |
але́ньчыку |
але́ньчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
але́ньчык м., ласк. оле́шек
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
оле́шек м., обл.
1. ласк. але́ньчык, -ка м.;
2. (оленёнок) аленяня́ и аленянё, -ня́ці ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)