але́йшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па вырабе алею; алейнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

але́йшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. але́йшчык але́йшчыкі
Р. але́йшчыка але́йшчыкаў
Д. але́йшчыку але́йшчыкам
В. але́йшчыка але́йшчыкаў
Т. але́йшчыкам але́йшчыкамі
М. але́йшчыку але́йшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

але́йшчык м. (специалист по выработке растительного масла) маслоде́л, маслобо́й, маслобо́йщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

але́йшчык, ‑а, м.

Спецыяліст па вытворчасці алею; алейнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

але́йнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і алейшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

але́йнік м., см. але́йшчык

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

але́йнік, ‑а, м.

Тое, што і алейшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маслобо́йщик маслабо́йшчык, -ка м.; але́йшчык, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)