але́гра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. але́гра але́гра
Р. але́гра але́гра
Д. але́гра але́гра
В. але́гра але́гра
Т. але́гра але́гра
М. але́гра але́гра

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

але́гра (спец.).

1. прысл. Хутка, ажыўлена (пра тэмп выканання музычных твораў).

2. наз., нескл., н. Музычны твор або яго частка ў такім тэмпе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

але́гра

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
але́гра - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

але́гра муз.

1. нареч. алле́гро;

2. сущ., нескл., ср. алле́гро

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

але́гра,

1. прысл. Хутка, ажыўлена (пра тэмп выканання музычнага твора).

2. нескл., н. Музычны твор або яго частка ў хуткім тэмпе.

[Іт. allegro — весела.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алле́гро муз.

1. нареч. але́гра;

2. сущ. але́гра нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сана́та, -ы, ДМ -на́це, мн. -ы, -на́т, ж.

Музычны твор для аднаго або некалькіх інструментаў, які складаецца з трох або чатырох кантрастуючых частак рознага характару і тэмпу, адна з якіх мае форму санатнага алегра.

С.

Бетховена.

|| прым. сана́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алегрэ́та,

1. прысл. У тэмпе менш хуткім, чым алегра.

2. нескл., н. Музычны твор або яго частка ў такім тэмпе. Алегрэта з 7‑ай сімфоніі Бетховена.

[Іт. allegretto.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сана́та, ‑ы, ДМ ‑наце, ж.

Музычны твор з трох або чатырох частак, розных па свайму характару і тэмпу, адна з якіх мае форму санатнага алегра. Санаты Бетховена.

[Іт. sonata.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сана́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да санаты; у форме санаты. Санатнае алегра. □ Пабочная партыя, як заўсёды ў санатных формах твораў Р. Пукста, не столькі развітая, колькі працяглая. Дубкова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)