Але́г

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Але́г Але́гі
Р. Але́га Але́гаў
Д. Але́гу Але́гам
В. Але́га Але́гаў
Т. Але́гам Але́гамі
М. Але́гу Але́гах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нязве́даны, ‑ая, ‑ае.

Які не даследавалі, не вывучалі раней. Цаліну штурмаваць вёз цягнік нас імклівы, У далёкую даль, у нязведаны край. Гілевіч. // Які не давялося перажыць, зведаць; незнаёмы. Сяброўства з пастушкамі было для мяне нязведаным шчасцем. Бядуля. Зусім новае, нязведанае пачуццё агарнула Алега. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)